Momir Bulatović (1956-2019)

Jugoslovenski i crnogorski političar i državnik Momir Bulatović preminuo je u crnogorskom selu Raći, u 63. godini, od posledica srčanog udara. Kao oficirsko dete je rođen u Beogradu, osnovnu i srednju školu je završio u Zadru, a diplomu i zvanje magistra je stekao na Ekonomskom fakultetu u Podgorici, tada Titogradu. Politički život započeo je na talasu „antibirokratske revolucije“ s kraja osamdesetih, kada se o Svetozaru Maroviću, Milu Đukanoviću i njemu u javnosti govorilo kao o „trojici mladih, lijepih i pametnih“. Izabran je za predsednika Predsedništva SK Crne Gore iste godine kada je s Đukanovićem podržao Slobodana Miloševića na govoru na Gazimestanu povodom 600. godišnjice Kosovskog boja. Već 1990. je na prvim višestranačkim izborima postao predsednik Crne Gore. Zbog sukoba u vrhu Demokratske partije socijalista, čiji je predsednik bio od osnivanja, partija je za izbore 1997. predložila dvojicu kandidata – dotadašnjeg premijera Đukanovića i samog Bulatovića. Pobedio je Đukanović, a Bulatović je sa svojim pristalicama oformio Socijalističku narodnu partiju. Prema svedočenju profesora na FPN-u Časlava Koprivice, Đukanović je do prelomne 1997. „paradoksalno više naginjao ka izvornom srpskom nacionalizmu“, dok je Bulatović imao „uravnotežen odnos, smatrao je sebe Crnogorcem, ali i delom celine koja je bila srpska“. Kao odsudnu godinu navodi i 1991, kada je Bulatović pod pritiskom Miloševića povukao potpisivanje Karingtonovog plana, jednog u nizu pokušaja da se otimanje za nacionalne države završi sa što manje tragedije. Đukanović se tada na račun Bulatovića profilisao kao samostalniji i nezavisniji političar. Ubrzo potom, Milošević je Bulatoviću poverio mandat za formiranje savezne vlade. Na premijerskoj poziciji je proveo dve nepune godine, koje su obuhvatale i NATO bombardovanje SRJ. Na septembarskim saveznim izborima 2000. je podržao Miloševića, a nakon pobede Vojislava Koštunice na predsedničkim izborima, sama SNP umesto Bulatovića za saveznog premijera predlaže Zorana Žižića. Po drugi put u političkoj karijeri, Bulatović je napustio partiju koju je osnovao i formirao je treću, Narodnu socijalističku partiju. Nakon 5. oktobra se povlači iz političkog života. U javnosti je poslednji put viđen na sahrani Mire Marković u Požarevcu.