Imperativ promene

Umetničko istraživanje u okviru doktorskog umetničkog projekta odbranjenog 2013. godine na Fakultetu likovne umetnosti u Beogradu, iznedrilo je seriju izložbi koje Branka Kuzmanović realizuje od 2011. godine. Te godine u Salonu muzeja savremene umetnosti predstavlja ambijentalnu interaktivnu instalaciju Intersticij, koja će narednih godina biti iščitavana kroz seriju autoreferentnih radova različitog medijskog karaktera. Tom procesu pripadaju dela predstavljena u Centru za grafiku Akademija: video rad Reverzibil-smsub, i grafike iz serije Dispozicije. Instalacija Intersticij kao svojevrstan prostoran crtež unutar čije arhitekture je posmatrač mogao da izabere svoju tačku posmatranja, a time i svoju predstavu, jeste u radu Reverzibil najočiglednije iskorišćena i prevedena u medij videa, dok je u seriji grafika i grafičkih objekata nazvanih Dispozicije svedena na dvodimenzionalnu površinu. Delikatnim promenama unutar istog jezgra umetničkih ideja koje razmatraju prostor, linije, dijagonale, perspektive, pogled, kao elemente vizuelnog jezika, Branka Kuzmanović preispituje svoje razmišljanje, ali nudi i nove tačke posmatranja i čitanja sopstvenog rada. U umetničkom smislu, krajnji vizuelni ishod njenih preispitivanja je uvek neka forma geometrijske apstrakcije. Kao čista likovna forma, apstrakcija se uvek bavi idejama, pojmovima, asocijacijama... Kod Branke Kuzmanović u pitanju je metafora zajedničkog mentalnog, fizičkog ili informatičkog okruženja koje definišemo kroz mrežu suptilnih veza i odnosa unutar ili izvan njega sa ljudima, zajednicom, okolnostima, razmišljanjima... Imperativ promene, preispitivanja, neprekidan tok i neočekivane veze i perspektive su jednako i zahtevi vremena i njegove manifestacije. Ono što Branka Kuzmanović sugeriše, u svom prečišćenom geometrijskom obraćanju, jeste potreba za svesnim uočavanjem svih skrivenih odnosa u mreži podataka od kojih gradimo i stvaramo sopstvene slike i predstave.