Kako su se u drugom krugu izbora za gradonačelnika Leskovca našla dva socijalistička kandidata?

      Izborni rezultati u Leskovcu, petoj po veličini i po broju stanovnika opštini u Srbiji, idu u prilog tvrdnjama o povratku socijalista i radikala. Ovde su, naime, leva i desna opcija ukupno osvojile 32 od 75 odborničkih mandata. Na prva dva mesta na listi za gradonačelnika našli su se kandidati SPS-a Dušan Cvetković Lešnjak i Socijalističke narodne stranke Gojko Veličković. Oni će se za fotelju gradonačelnika nadmetati 19. januara u drugom izbornom krugu. Na leskovačku političku scenu vratio se i pomalo zaboravljeni Srpski pokret obnove. Imaće deset odbornika u novom skupštinskom sazivu, a predsednički kandidat Bojana Ristić, kojoj se pripisuje zasluga za stranački uzlet, zauzela je četvrto mesto, odmah iza kandidata DOS-a Dragoljuba Živkovića.
       Koalicija koju čine DS, GSS i DHSS imaće najviše - 15 odbornika, ali je izgubljena bitka za Živkovića koji se na čelu opštine nalazi od novembra 2000. godine, najpre kao gradonačelnik, a potom kao predsednik Privremenog veća. Nije pomoglo ni ponavljanje izbora na sedam biračkih mesta na kojima je, uglavnom, vodio kandidat SPS-a.
       Leskovac je bio decenijsko uporište “crvenih”, a opozicija je sa po pet-šest odbornika sve do 2000. godine činila samo ukras u lokalnoj skupštini. Činilo se da je vreme levičara u Leskovcu zauvek prošlo posle jednoipomesečnih masovnih demonstracija u julu 1999. godine. Demonstranti, predvođeni učesnicima rata na Kosovu i Metohiji, polupali su tada kuću još uvek aktuelnog predsednika ovdašnjih socijalista Živojina Stefanovića, u politici poznatijeg kao “Žika Žmigavac”. Istu havariju i pokušaj spaljivanja Stefanovićev dom pretrpeo je i tokom petooktobarskih protesta. Tako je ovaj političar stekao oreol žrtve u delu glasačkog tela. Evidentno je, međutim, da do većeg odliva glasačkog tela SPS-a i JUL-a u međuvremenu nije došlo, već se ono podelilo u tri kolone: SPS, SNS i SRS.
      
       Privreda
       “Neke naše analize kažu da nam naruku nije išla opšta atmosfera i okolnosti u kojima smo se našli. Pre svega privreda, koja je u Leskovcu kamen spoticanja svakoj vlasti, ali i odskočna daska opoziciji. Problemi u privredi ovoga kraja su veliki, a lokalna samouprava, realno, nema mogućnosti ni ingerencije za njihovo rešavanje. S druge strane, sve što se u vreme izbora dešavalo na nivou zemlje, prelomilo se nama po leđima” - kaže predsednik ogranka DS Milan Sokolović.
       On ocenjuje da, ipak, nije sve tako crno. “Da se glasalo po starom, većinskom principu, DOS bi u lokalnoj skupštini imao 32 odbornika.”
       Analizirajući neočekivani uspeh SNS-a i Gojka Veličkovića, njegov stranački kolega Dušan Pešić veli da je reč o glasačima koji žale za prošlim vremenima. “Veličković ima oreol disidenta, predsednika opštine u čije vreme je, kako-tako, privreda radila i primale se nekakve zarade.” Gojko Veličković je, inače, tokom poslednje decenije prošlog veka obavljao funkciju predsednika opštine. Smenjen je na početku drugog mandata u proleće 1997. godine posle žestokih frakcijskih borbi unutar Opštinskog odbora SPS-a. Prevladala je tvrđa struja sa Stefanovićem na čelu, a Veličković je u međuvremenu koketirao sa DS, Socijaldemokratijom, DA i Miloradom Vučelićem.
       On ovako objašnjava stanje: “Prvi razlog je totalno nezadovoljstvo vlašću i njenim rezultatima u poslednje dve godine. A i Leskovac je tradicionalno uporište levičara. Bilo je samo pitanje vremena kada će se reanimirati levica i ponovo oživeti. Da podsetim: i oktobra 2000. godine socijalisti su osvojili vlast u Leskovcu. To što se posle događalo, bile su zakulisne igre” - naglašava Veličković.
       Bojana Ristić, međutim, smatra da nema razloga za bojazan od povratka socijalista, budući da su zajedno sa radikalima osvojili šest odbornika manje nego što je koalicija SPS-Jul imala u prethodnom sazivu. “Jedini dobitnici na ovim izborima su SPO koji je imao tri i SRS koji nije imao nijednog odbornika.” Ristićeva DOS, pre svega DS, optužuje da je u protekle dve godine više brinuo o stranačkim nego o interesima opštine. “Nijedan vitalni problem opštine nije rešen, a građani ne znaju kako je trošen njihov novac. Tražiću izveštaj o tome gde je trošen novac iz budžeta, kao i kontrolu poslovanja Direkcije za građevinsko zemljište, ‘Vodovoda’, ‘Toplane’, ‘Doma’ i Fonda za solidarnu stambenu izgradnju” - kategorična je Ristićeva.
      
       Levica
       Stefanović, koji nije najzadovoljniji izbornim rezultatom stranke, tvrdi da su levičari dominantni u leskovačkoj, ali i u svim skupštinama na jugu Srbije. “Koja god opcija da pobedi u Leskovcu, pobedila je socijalistička opcija jer u svim strankama DOS-a pedeset posto čine dojušerašnji članovi naše partije.”Neuspeh vladajuće koalicije on vidi u “rasprodaji leskovačkih firmi za sitne pare”, u strahu od “rasprodaje juga Srbije”, ali i u “dvogodišnjem kadriranju DOS-a umesto vođenja opštine”.
       “Ugled levice će i dalje rasti jer su demokrate u proteklom periodu pokazale interesovanje samo za direktorska mesta i za mesta predsednika upravnih odbora. Na jugu Srbije građani su opterećeni i pitanjem opstanka na ovim prostorima. Vrh vlasti kao da se odrekao Kosova, a partije levice i SRS-a stoje na stanovištu da se Srbija ne sme nikada odreći Kosova, pa su samim tim Leskovac, Vranje, Medveđa, Bojnik i ostale opštine na jugu u boljoj poziciji” - zaključuje Stefanović.
       No, iako je izvesno da će novi gradonačelnik biti izabran iz redova levičara, stranke levice i SRS nemaju, bar u ovom sazivu, gotovo nikakve šanse za formiranje neophodne skupštinske većine, budući da SNS odbija svaku pomisao na koaliciju i dogovor sa SPS-om i SRS-om.
      
       MILICA IVANOVIĆ
       (BETA)
      

Bandere i taksi U cilju pridobijanja glasova, stranke su se služile svim mogućim sredstvima. Tako je, prema optužbama iz rivalskih tabora, SNS žiteljima Rajinog polja poklonio bandere, a osokoljenim aktivistima SPS-a posebno su na meti bili opštinski činovnici kojima su pretili otkazima. Aktivisti DOS -a su, tvrde u SPS-u, taksijem odvodili ljude do glasačkih mesta. “Na leskovačkim ulicama nikada više nije bilo registrovanih i neregistrovanih taksista”, veli Stefanović. U SNS-u tvrde da su aktivisti vladajuće koalicije iz biračkih spiskova prepisivali adrese apstinenata i obilazili ih i ubeđivali da glasaju.