Zahvaljujući finansijskoj pomoći međunarodnih organizacija, a na inicijativu Skupštine opštine, vraća se život čuvenom gnezdu građanskog društva u Inđiji

      Šta je sokolstvo? Panslovenski, građanski pokret, nastao početkom prošlog veka, koji je težio građanskom preporodu i njegovom fizičkom jačanju, duhovno-moralnom uzdignuću, osvežavanju i socijalnom vaspitanju. Sokolsko društvo “Srpski Soko” osnovano je na Krstovdan, 27. septembra 1905. godine, nepunih godinu dana posle osnivanja prvog sremskog sokolskog društva u Sremskim Karlovcima.
       Sokolstvo se upražnjavalo u tzv. sokolanama, ili sokolskim domovima koji su se gradili tako da odgovaraju svim potrebama i služe svim ciljevima sokolskog delovanja. Pored dobre i higijenske vežbaonice s ostalim nusprostorijama za fizičku kulturu, sokolski domovi su imali i podesne prostorije i sredstva i za potrebe duhovnog života i prosvetnog rada, kako za aktivno članstvo svih kategorija, tako i za povremene posetioce. A želja Inđijčana za kulturnim centrom ponikla je još pre Prvog svetskog rata: 1912. godine pristupilo se prikupljanju priloga za izgradnju. Omeo ih je rat, pa je tek uoči Drugog svetskog rata, na Duhove, 28. maja 1939. godine, Sokolski dom konačno osveštan i useljen.
       Drugi svetski rat Sokolski dom preživeo je gotovo netaknut, da bi ga potom, ipak, komunisti dotukli neodržavanjem, zapuštanjem, uzgred ga preimenovavši u Dom omladine.
       No, promenom vlasti na lokalnom nivou, početkom sprovođenja procesa demokratizacije i nadasve ljubaznošću i razumevanjem američke organizacije USAID/OTI, koja je svesrdno podržala lokalnu inicijativu u svojstvu konsultativnog tela i glavnog izvora finansijske pomoći, Sokolskom domu je u proleće 2001. godine ponovo vraćen život.
       Naime, SO Inđija je, u saradnji s pomenutom američkom organizacijom, započela projekat pod nazivom “Građanski parlament” s ciljem realizacije arhitektonsko-građevinskih i urbanističkih projekata od opšteg društvenog interesa. “Građanski parlament” zamišljen je kao demokratski proces gde građani igraju glavnu ulogu - javnim izjašnjavanjem o pitanju odabira prioriteta za realizaciju, a u čemu bi glavninu materijalnih sredstava obezbedio USAID/OTI.
       “Građanski parlament” trajao je nepunih šest nedelja i bio je podeljen u tri faze. U prvoj fazi, SO Inđija je posredstvom lokalnih elektronskih medija i propagandnog materijala upoznala građane sa suštinom kampanje. U drugoj fazi, građanima je predstavljeno 10 projekata od društvenog interesa na razmatranje i izglasavanje putem radio-emisija i kontakt-programa - uključujući i “Projekat rekonstrukcije Omladinsko sportsko-kulturnog centra ‘Sokolski dom’ u Inđiji”.
       U trećoj fazi je imenovana sedmočlana građanska Izvršna komisija koja je na osnovu rezultata javnog izjašnjavanja izabrala pet prioritetnih projekata, potom prosleđenih USAID-u na razmatranje po kriterijumima u skladu s propisima vlade SAD, minimalnom iznosu investicija i troškovima održavanja objekta, da bi se, nakon odobravanja prioriteta, posrednička uloga opštinske vlasti nastavila održavanjem javne tribine na kojoj je Izvršna komisija u saradnji s građanima izabrala rekonstrukciju Sokolskog doma kao prioritet broj jedan. (Prilikom primene projekta “Građanski parlament”, poseban akcenat stavljen je na postizanje visokog nivoa transparentnosti svih delatnosti novoizabrane lokalne uprave, a naročito onih vezanih za finansiranje projekata društvenog standarda.)
       Maj mesec doneo je snimanje postojećeg stanja, procenu budućeg sadržaja i finalnu izradu arhitektonsko-građevinskog rešenja rekonstrukcije Sokolskog doma. Projektom je predviđeno vraćanje objekta u prvobitno stanje, iz 1939. godine, i uz obavezno prilagođavanje potrebama savremenog čoveka - kao višenamenskog objekta gde bi se organizovali kulturno-umetnički (kasnije i sportski) događaji, poput pozorišnih i bioskopskih predstava, nastupa kulturno-umetničkih društava, performansa, promocija, predavanja, ali i zasedanja lokalne skupštine, političke rasprave i javne tribine. Objekat bi se, znači, vratio u funkciju koju je imao pre Drugog svetskog rata, oživeo bi se uspavani građanski duh, ulilo nadahnuće procesu demokratizacije društva u vidu građanskog učešća u donošenju odluka i time obezbedio potreban nivo transparentnosti lokalne uprave.
       Ukupan iznos radova na projektu staje 120 000 evra. Dodatne troškove u iznosu od 40 000 evra predstavlja tehničko opremanje objekta adekvatnim sedištima, razglasnim i rasvetnim sistemima, što će takođe predstavljati jedan od zadataka lokalne uprave.