Šamlica

Ovog puta sam se prevario. Mislio sam da reč šamla, u deminutivu šamlica, vodi poreklo iz turskog. A kada sam proverio, ispostavilo da će nas odvesti do bečke varijante nemačkog. Da ne dužim, na austrijskom glasi Schaumer, iz nemačkog odakle nam je naziv izgleda direktno došao Schamel, sudeći po slovu l koje se prilikom preuzimanja sačuvalo.
Ko na ovim prostorima ne pamti nekog od svojih bliskih u porodici ili među rođakama kako sedi na šamlici i ispred sebe na poslužavniku prebira pasulj. To unosi neku mirnodopsku atmosferu. Nijedan rat nije bio dovoljno velik da izbaci šamlice iz svakodnevne upotrebe, pa sve do danas.

Lingvista Skok definiše šamlicu kao klupicu bez naslona i kao klupu za sedenje uz kamin.
U nas je mnogo naziva nameštaja došlo iz nemačkog kada se centralna Srbija urbanizovala, a mnogi su već bili u upotrebi među vojvođanskim Srbima.
Evo pregršt naziva nameštaja ili njegovih elemenata koje smo preuzeli iz nemačkog jezika: kredenac, fioka, štelampa, luster, štafir, štemovanje, šuber, šuko. Te reči su većinom preuzete još u 19. veku.

Posle toga dolazi period preuzimanja stranih naziva iz francuskog i. italijanskog. A kao i u celom svetu, najviše današnjih evropeizama potiče iz dominantnog stranog engleskog jezika, i to najčešće u američkoj varijanti. I to će, bogami, potrajati...